نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجو دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران.
2 دانشیار، گروه روانشناسی و علوم تربیتی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
3 استادیار،گروه روانشناسی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران.
چکیده
تازه های تحقیق
نتایج حاصل از تجزیهوتحلیل یافتههای پژوهش نشانداد که آموزش ذهنآگاهی بر انعطافپذیری شناختی نوجوانان دارای اختلال اضطراب اجتماعی اثربخش است. به بیان دیگر نمرات انعطافپذیری شناختی آزمودنیها در پسآزمودن در نتیجه آموزش ذهنآگاهی بهبود معناداری را نشان دادند
نتایج هر یک از پژوهشهای ذکرشده حاکی از اثربخشی آموزش ذهنآگاهی بر متغیرهایی چون: خودتنظیمی هیجانی و انعطافپذیری روانشناختی، کارکردهای اجرایی، حساسیت اضطرابی و علائم رفتار خودتنظیمی است. در تبیین این یافته میتوان چنین استنباط نمود که در آموزش مبتنی بر ذهنآگاهی، با افزایش آگاهی افراد نسبت به حال، از طریق فنونی مثل توجه به تنفس و بدن و معطوف کردن آگاهی به اینجا و اکنون، بر نظام شناختی و پردازش اطلاعات تأثیر میگذارد و باعث کاهش نشخوارهای فکری و نگرشهای ناکارآمد در افراد میشود. همچنین افراد را متوجه افکار زائد خود میسازد و مجدداً افکار آنها را به سایر جنبههای زمان حال، نظیر تنفس، راه رفتن همراه با حضور ذهن یا صداهای محیطی، معطوف میسازد و از این طریق باعث افزایش انعطافپذیری روانشناختی میشود
در آموزش ذهنآگاهی مراجعان یاد میگیرند که چطور با افکار و احساسهای غیرمنطقی خود رابطه برقرار کنند و روی تغییر محتوای افکار متمرکز شوند و آنها را تغییر دهند و در چشمانداز وسیعتری افکار و احساسها را ببینند.
نتیجه دیگر پژوهش نشان داد که آموزش ذهنآگاهی بر حساسیت بینفردی نوجوانان دارای اختلال اضطراب اجتماعی مؤثر است. بهمعنای دیگر، آموزش ذهنآگاهی منجر به کاهش نمرات حساسیت بینفردی آزمودنیهای دارای اختلال اضطراب اجتماعی شده است. در تبیین این یافته پژوهش میتوان گفت روش مداخله ذهنآگاهی از طریق تمرینهای مراقبه منظم باعث بالا رفتن هوشیاری لحظه به لحظه فرد نسبت به احساسات و عواطف معطوف به جسم خود میشود و از این طریق آنها یاد میگیرند که با آگاهی و هوشیار شدن به افکار هیجانی منفی خود، این نوع افکار را بهصورت غیر قضاوتی پذیرا و همراه با آرامش بیان کنند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
This research was conducted with the aim of the study of the effectiveness of mindfulness training on cognitive flexibility and interpersonal sensitivity in adolescents with symptoms of social anxiety. The research was semi-experimental type with a pre-test, post-test design with a control group. The statistical population of the research included all adolescent male students with symptoms of social anxiety disorder in the city of Koohdasht in the academic year of 2023-2024, among them were 30 adolescent students with symptoms of social anxiety disorder who had low scores in flexibility. They had cognitive adaptability and high scores in interpersonal sensitivity; thus, they were selected by available sampling and randomly assigned to two experimental (15 people) and control (15 people) groups. Data were collected using the Adolescent Social Anxiety Questionnaire (SASA), the cognitive flexibility questionnaire by Dennis and Vanderwaal (2010), and the interpersonal sensitivity questionnaire by Boyce and Parker (1989). The experimental group underwent mindfulness training during 8 sessions of 70 minutes. The data were analyzed using multivariate covariance analysis in SPSS software (version 24). The results showed that mindfulness training had a significant effect on the cognitive flexibility and interpersonal sensitivity of the experimental group (p<0.01), in other words, mindfulness training improved cognitive flexibility and reduced interpersonal sensitivity. The experimental group was effective (p<0.01). It can be said that one of the useful and effective trainings in order to strengthen cognitive flexibility and to reduce interpersonal sensitivity of adolescents with social anxiety disorder is mindfulness training.
کلیدواژهها [English]